Beş yaşında bir Sherlock Holmes

Sherlock Holmes’in kim olduğunu çoğunuz bilirsiniz. Kitaplarını okumuş olmasanız bile, adını duymuş olmalısınız. On dokuzuncu yüzyılda yaşamış Britanyalı yazar Sir Arthur Conan Doyle’in yarattığı dedektif kahramandır, Sherlock Holmes. Sherlock Holmes’in pek çok polisiye öyküsünü yazmıştır, Sir Arthur Conan Doyle.

Sherlock Holmes’i beş yaşında bir çocuk olarak düşünün! Düşündünüz mü? İşte öyle bir kahramanla tanıştım. Ve çok sevdim. Adı, Alper Kamu. Henüz beş yaşında bir çocuk. Ama zekâsı, Einstein’a yakın. Âdeta bir Serlock Holmes. Yakınlarında gerçekleşmiş ve polislerin çözemediği cinayetleri çözer, aydınlatır.

Alper Kamu da Alper Canıgüz adındaki yazarımızın yarattığı bir karakter. Üç seriden oluşan bir roman. İlki, Oğullar ve Rencide Ruhlar. İkincisi, Cehennem Çiçeği. Üçüncüsü, Kıyamet Park. ‘Oğullar ve Rencide Ruhlar’ı geçen ay okumuştum, şimdi de ‘Cehennem Çiçeği’ni okudum. Ve müthiş keyif aldım. İlki de güzeldi, ama ikincisini daha çok sevdim. Bazı üçlemeler, sıra gözetmeden de okunabilir, pek eksiklik hissedilmez. Ama Alper Kamu serisi, öyle değil. Alper Kamu’yu ve diğer kahramanları daha iyi tanımak adına, okumaya ilk ciltten başlarsanız kesinlikle iyi edersiniz.

*

‘Cehennem Çiçeği,’

Alfa Yayınları’ndan çıkıyor. Türü, roman. Sayfa sayısı, 220.

*

Kitabın arka kapak yazısı:

“Bilirsiniz insanlar doğar, ölür ve sonra büyür.”
5 yaşındaki dâhi dedektif Alper Kamu, tüyler ürperten, kahkahaya boğan ve yürek burkan ikinci macerasıyla huzurlarınızda.
Kahramanımız, bir yandan amcasının ölümünün dolaylı müsebbibi Adalet’in peşinde koşarken, diğer yandan kendini tuhaf bir cinayet davasının içinde bulur. Mahalleye yeni taşınan ailenin oniki yaşındaki oğlu Ümit, engelli kardeşini boğarak öldürdü, öyle mi? Üstelik itiraf da etti.
Kardeşinin acılarına son vermek istemiş.
Masumane bir cinayet…
Alper Kamu şahitli, ispatlı, itiraflı bir cinayeti yeniden çözerken aileye, aşka, dostluğa, adalete, kısacası hayata ilişkin birçok düğümü de çözüyor.
Cehennem Çiçeği, sadece kahkaha atarken elinizden düşebilecek, merak ve hayret uyandıran bir roman.
Bu düşüncelerle eve doğru ilerlerken karşı kaldırımda park etmiş kırmızı Düldül’ü fark ettim. Mümtaz Abi az ötede bir apartmanın girişinde, komşu kızı Zuhal’e bir şeyler anlatmaktaydı. Bir kolunu kızın sırtını verdiği kapıya, diğerini beline yaslamıştı. Küçük bir Kadir İnanır ile Türkan Şoray idiler adeta
o an. Sevgi emekse, Mümtaz Abi, herhalde bir sürü palavra sıkmak ve soytarılık etmek suretiyle var gücüyle kızın kalbini kazanmaya çalışıyor,
Zuhal de onu mahçup bir gülümsemeyle ödüllendiriyordu. Kim bilir? Belki bu tabloyu izleyen herhangi biri onlarda ilk aşkın beceriksiz ama muhakkak ki içten ve saf halini görebilirdi. Bense mahallenin öbür ucunda sotaya yatmış, kin dolu gözlerle onları izleyen Kansız Celal’i görüyordum.

(Tanıtım Bülteninden)

-Mustafa Yıldırım – 10.04.2023